WENECJA CZĘŚĆ I - BYĆ ODPOWIEDZIALNYM TURYSTĄ

Wenecja to niewątpliwie jedno z najpiękniejszych miast na świecie. Jest absolutnie niepowtarzalne i cudowne. Tu każdy budynek, most czy schody są zabytkiem, pomnikiem historii i jednocześnie dowodem niezwykłego kunsztu i umiejętności jego budowniczych i architektów To świadectwo ogromu możliwości ludzkiego umysłu. Powstała dzięki unikatowym technologiom.  W 1987 Laguna Wenecka została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Wenecja to miasto, które powoli znika. Ten proces wydaje się dziś nieuchronny i zachodzi w wielu wymiarach. Miasto znika pod względem społecznym. Opuszczają go rodowici mieszkańcy Wenecji, dla których życie tu stało się nieznośne ze względu na olbrzymi, wciąż rosnący napływ turystów (przyjeżdża tu nawet 55 tysięcy osób dziennie) oraz wysokie ceny i koszty życia. Populacja miasta spadła poniżej 60 tysięcy mieszkańców, a jeszcze w latach 50-tych XX wieku miasto zamieszkiwało około 300 tysięcy osób. Żadne miasto nie ucierpiało w podobnym stopniu w wyniku rozwoju turystyki. Aby temu zapobiec władze miasta planują ograniczenie ilości turystów w Wenecji na przykład poprzez monitorowanie ich liczby i limit ilości osób które mogą wejść na plac św. Marka. "Zobowiązaliśmy się do tego przed UNESCO, ale przede wszystkim wobec mieszkańców" - zapewnił Luigi Brugnaro, burmistrz Wenecji.

Wenecja znika również w sposób bardziej dosłowny. Woda, która zapewniła kiedyś Wenecjanom chwałę i bogactwo zwróciła się teraz przeciwko nim. Jak  przewidują morscy i klimatyczni eksperci Wenecja może zostać w przyszłości (w ciągu 100 lat, a może wcześniej) zalana przez morze. I ten scenariusz, mimo podjęcia wielu działań na rzecz ratowania miasta np. projektu MOSE (czyli budowy unikatowego układu, zapór które mają powstrzymać zalewanie miasta) niestety coraz bardziej wydaje się prawdopodobny.

BYĆ ŚWIADOMYM  I ODPOWIEDZIALNYM TURYSTĄ
Miasto to za każdym razem zachwyca nas na nowo, wciąż lubimy się w nim zagubić, chodzić bez celu labiryntem uliczek i chłonąć jego atmosferę. Pragniemy pokazać naszym synom wszystkie uroki Wenecji, jej niepowtarzalny klimat, romantyzm, architekturę, sztukę i zajadać przysmaki tutejszej kuchni; wciąż chcemy tu wracać. I właśnie z tego powodu staramy się być świadomymi turystami. Spytacie co to właściwie oznacza. Podróżować możemy nie tylko w różne miejsca, ale także w różny sposób. Chcemy poznać świat jednocześnie ograniczając do minimum nasz negatywny wpływu na środowisko naturalne, na lokalną tradycję i kulturę oraz na zabytki architektury, co w wypadku Wenecji ma wyjątkowo duże znaczenie.

WIELKANOCNE MUFFINKI SZPINAKOWE LEŚNY MECH

Wielkanoc zbliża się wielkimi krokami więc czym prędzej prezentujemy wam przepis na wiosenne, urocze i przede wszystkim pyszne wielkanocne muffinki szpinakowe. 

FASZEROWANE CUKINIE OKRĄGŁE

Różnorodność i wielobarwność to słowa które dobrze określają naszą kuchnię. Monotonia nie leży w naszej naturze. Aby uniknąć niedoborów żywieniowych sięgamy po jak najwięcej różnych gatunków warzyw, owoców i produktów zbożowych, a prezentowane przez nas potrawy nieprzypadkowo są bardzo kolorowe. Pamiętajcie, że im bardziej intensywne, naturalne barwy znajdują się na waszym talerzu - tym więcej witamin i przeciwutleniaczy kryje się w daniu. Lubimy więc bawić się kolorami w kuchni.  Dziś zaprezentujemy wam pyszne danie przygotowane z  okrągłej odmiany cukinii.

Cukinia to świetne warzywo z botanicznego punktu widzenia będące owocem. Jest bardzo smaczne, zdrowe, a przy tym uniwersalne w zastosowaniu. Występuje w wielu odmianach o tym samym smaku różniących się pomiędzy sobą kolorem, wielkością a nawet kształtem. Najsmaczniejsze są mini cukinie o wielkości do 10 cm. Doskonale nadaję się do faszerowania, kiszenia, marynowania, przyrządzania zup, pieczenia placków, jako dodatek do curry i gulaszów. jest też oczywiście podstawą ratatouille. Można ją jeść również na surowo. Sprawdza się w daniach wegetariańskich, wegańskich i mięsnych. 

HISTORYCZNY STÓŁ KULINARNY

Historyczny Stół Kulinarny 

Ruszył nowy cykl prestiżowych wydarzeń poświęconych regionalnej kuchni polskiej zainaugurowany 2 kwietnia br. w Zakopanem. Tym eventem sieć hurtowni MAKRO Polska rozpoczęła drugą edycję programu Polskie Skarby Kulinarne. Jego głównym celem jest zaprezentowanie naszego narodowego, bogatego dziedzictwa kulturowego w wymiarze kulinarnym i zwiększenie świadomości Polaków na temat kulinarnej tradycji naszego kraju oraz sprawienie, abyśmy bardziej doceniali naszą polską kuchnię. Pierwsze spotkanie w ramach tej inicjatywy odbyło się w zakopiańskiej Rezydencji Gubałówka i upłynęło pod znakiem kuchni podhalańskiej. Szefowie Kuchni, ambasadorowie projektu, przełożyli dawne przepisy na język współczesnej gastronomii oraz wzbogacili je o nowoczesne techniki kulinarne.

Historycznym potrawom w nowoczesnej interpretacji towarzyszyła opowieść o kuchni Podhala Agnieszki Kuś, historyczki i pasjonatki polskiej spuścizny kulinarnej. Agnieszka Kuś zabrała nas nie tylko w  podróż pełną zakopiańskich smaków, ale również pełną smaczków literackich i historycznych. Sztuka kulinarna przeplatała się w niej ze sztukami pięknymi, z malarstwem, literaturą, architekturą oraz historią Polski. Opowieść Agnieszki rozpoczęła się w chwili, gdy po doprowadzeniu kolei Zakopane z małej wsi leżącej u podnóża Tatr przerodziło się w znaną miejscowością letniskową i uzdrowiskową, stając się jednocześnie miejscem spotkań elit polskiej inteligencji ze wszystkich trzech zaborów, miejscem kontaktów i swobodnej wymiany idei skupionych wokół odzyskania przez Polskę niepodległości. Ten teren Tatr kojarzył się wówczas wszystkim z ostoją wolności i polskości. Zakopane stawało się centrum życia artystycznego i intelektualnego Polaków, było nie tylko duchową i kulturalną stolicą Polski, ale również kolonią artystyczną. Twórcy osiedlali się tu z dala od miasta na łonie natury szukając odnowy sztuki, nowych inspiracji w naturze i kulturze ludowej.  Wspinano się tu na szczyty gór i osiągano szczyty duchowe i artystyczne. Rafał Malczewski, syn Jacka, przyrównał później Zakopane do "pępka świata". Ten utalentowany malarz, taternik, biesiadnik, podróżnik i felietonista spędził wiele lat u podnóża Giewontu. Jego wspomnienia oddają wyjątkową atmosferę panującą w dwudziestoleciu międzywojennym w stolicy Tatr. Obok tak znanych osób ze świata kultury, jak Karol Szymanowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz czy Karol Stryjeński, występuje w nich również cała galeria ówczesnych mieszkańców Zakopanego. W wolnej chwili sięgnijcie po jego książkę "Pępek świata : wspomnienia z Zakopanego".